Ποιήματα

Επάνω στων τσιγάρων μου , πρόσφατα, το πακέτο
που τόσα χρόνια ήτανε σαν κάτασπρο κουφέτο,
δυο μαύρα…κηδειόχαρτα , του καπνιστή φοβέρα ,
τύπωσαν και μ’ ανάγκασαν να πάρω…ταμπακέρα!

Ο ύπνος θάνατος βραχύς.
Ύπνος μακρύς ο θάνατος.
Άρα…κοιμίσης εξαρχής,
θα ζω ξυπνός αθάνατος;

Όποιος φυλάει τα ρούχα του, λένε πως έχει τα μισά,
αλλά με άλλη οπτική θεώρηση σαν το ’δα,
έκανα μια διαπίστωση και λέω «Καλά…κρασά!
Όποιος φυλάει τα ρούχα του είν’ έξω από τη μόδα!»

Βρήκα τον τρόπο κι όποιο πειρασμό,
προβάλλει στη ζωή μου κάθε τόσο,
πώς ν’ αποδιώχνω μ’ έναν ελιγμό!
Αρκεί, στον πειρασμό μου, να…ενδώσω

Είμαι υπέρ των άκαμπτων και σταθερών αρχών
και μεριμνώ, ανέκαθεν, προς όλους γενικώς,
τις άκαμπτες και σταθερές θέσεις μου απηχών,
να ’μαι παντού και πάντοτε μόνον…ελαστικός!

Οδοιπόρος της ζωής σε μοναχική πορεία,
προς το θάνατο βαδίζω, μα δεν ξέρω πότε φτάνω,
άσε που μπορεί πιο εκεί από την αφετηρία,
ενώ ξένοιαστος πηγαίνω, στην πορεία να…πεθάνω!