Στ’ όνειρό μου ήρθες πάλι απόψε βράδυ
κι όπως λέει, αγκαλιά μου σε κρατώ,
στο κορμί σου, με της σκέψης μου το χάδι,
τ’ ακροδάχτυλά μου όλα περπατώ!
Κι ενώ μ’ είχε τ’ όνειρό μου συνεπάρει,
που κεντούσα στο κορμί σου τα φιλιά,
το κουδούνι με ξυπνάει κι έχω πάρει
και κρατώ το… μαξιλάρι αγκαλιά!
Ήταν όνειρο φενάκης και σε χάνω,
αλλά μέσα μου πιστεύω αληθινά,
πιο καλό ’ναι το ταξίδι κι ας μη φτάνω,
απ’ το τέρμα να βρεθώ στο πουθενά!