Κοινωνική Σάτιρα

Δασκάλου επιθυμία

Ως δάσκαλος αποζητώ και θέλω τους γονείς,
να τους γνωρίζω από κοντά, καθώς το θεωρώ
πάρα πολύ σημαντικό, γιατί μπορεί κανείς,
όπως εγώ, τους μαθητές μετά να…συγχωρώ!

Η…κυρία

Κυρία μου, πιστεύω, προσποιείσαι!
Αν πρέπει,όπου βρίσκεις ευκαιρία,
κυρία να τονίζεις πόσον είσαι,
δεν είσαι για κανένανε…κυρία!

Ο…θαλασσομαχητής

Στο καφενείο μάθαμε πως έφυγε ο Θανάσης,
παλιός θαλασσομαχητής, ναυάγια σωρό!
Και μόλις βγήκε στεριανός, απόμαχος θαλάσσης,
πνίγηκε στο…ποτήρι του, με μια γουλιά νερό!

Το…χηροστάσιο

Τρεις φίλοι μου…αποδήμησαν κι αφήκαν νιες τις χήρες
και καθώς χήρος ήμουνα με πλήρες…οπλοστάσιο,
σαν άνδρα τους με φρόντιζαν όλες οι κακομοίρες
και ζήσαμε κι οι τέσσερις στο ίδιο…χηροστάσιο!

Δικαίωση

Μες στη ζωή ριχτήκαμε,
με της ψυχής τη λάβρα,
ώσπου δικαιωθήκαμε!
Έγιναν όλα…μαύρα!

Καινή διαθήκη

Ακούγοντας για Παλαιά και για Καινή Διαθήκη,
σκέφτομαι πως καλύτερα για την Καινή προσήκει,
η «Παλαιά λιγότερον», αντί του σκέτου μόνον
Καινή, καινούργια δηλαδή ...δύο χιλιάδων χρόνων!