Ποιήματα

Για φορολογική συνείδηση ενεργή
διαφήμιση προβάλλουν από φέτος.
Μ’ αφού μας κατακλέβουν…υπουργοί
τα χέρια κατεβάζουμε…καθέτως!..

Μια παντρεμένη μ’ αγαπά! Κι εγώ την αγαπώ!
Κι αφού τα ψήσαμε κρυφά, για να την κάνω ταίρι,
πήγα λουλούδια και γλυκά στον άνδρα της, να πω
πως της …γυναίκας του ζητώ επίσημα το χέρι!.

Οι πρώτοι, που μας… έκλεβαν, έδωσαν τη σκυτάλη
στους δεύτερους, που κυβερνούν, ώστε να κλέβουν οι…άλλοι!
Ενώ δια του συμψηφισμού πέτυχαν ως καπάτσοι,
απόσειση των ευθυνών, γιατί βρεθήκαν…πάτσι!

Πάρε τ’ αυγινού την πρώτη αχτίνα
κάμε την ολόχρυση κλωστή,
της αγάπης πίνακα ξεκίνα
να μου δείχνεις όταν χρειαστεί!

Και σαν προχωρήσει μεσημέρι
πάρε το γαλάζιο τ’ ουρανού,
κέντησέ το στ’ απαλό σου χέρι
πιότερο πιστό τ’ αληθινού!

Κάθε χρώμα όταν ιριδίσεις
πάνω στης ζωής μας τον καμβά,
βάλε και τα βύσσινα της δύσης
με τα δυο σου χέρια τ’ ακριβά!

Τέλος, στο περίγραμμα το γκρίζο
σα θα βάζεις κρύες βελονιές
πλάι σου θα γέρνω να κερδίζω
ήλιους απ’ τις πρώτες μας χρονιές!!

Το φιλί της το κεράσι
ζήτησα να με κεράσει
και μου λέει: «Δε στο δίνω!»
Κι όμως μου προσφέρει πρώτο,
σοροπαρισμένο φίνο,
το φιλί το… περγαμότο!

Αντιπροσφοράς ρεγάλο
τι μου ήρθε να της βάλω
το φιλί…μελιτζανάκι!
Αλλά κει που την τρατάρω
ξερογλείφτηκε λιγάκι
και μου ζήτησε…κουμπάρο!

Τι σερμπέτι! Τι σιρόπι!
Εκολλήσαμε οι ανθρώποι
στο…φιλί το μελωμένο…
Ω! Ψυχή μου στα Πατήσια!
Ίσα – ίσα προλαβαίνω
τον κουμπάρο για…βαφτίσια!!

Ολοπόρφυρος κρουνός,
αίματος κατεβασιά,
του φωτός ωκεανός
βγήκε στη Μονεμβασιά!

Κι από την ανατολή
βέλος η λαβωματιά
στης θαλάσσης το γυαλί
στραφταλίζει τη φωτιά!!