Ποιήματα

Πανωγόμι στου λαού το υποζύγιο
βάζουν ό,τι νους ανθρώπου θα σκεφτεί
και πονούν κορμί κι οπλές απ’ το μαστίγιο
κι απ’ τον κατ’… ευφημισμό πεταλωτή!

Όποιος δεν ξέρει πώς να ζήσει,
χωρίς να θέλει να μαθαίνει,
καλύτερα ν’…αποδημήσει,
καλά θα κάνει να…πεθαίνει!

Το πιάτο της εκδίκησης το κρύο που δεν πήρα,
αλλά τ’ αντικατέστησα, χρυσή μου βγήκε λίρα,
γιατί με της υπομονής το πιάτο που μπουκώνω,
τον…κούκο της εκδίκησης αηδόνι δεν πληρώνω!

Αγωνίζομαι, σαν όλους, πώς να ζήσω
κι όπως όλοι στη ζωή το προσπαθώ!
Κι ενώ νίκησα στις μάχες, πριν κερδίσω
και τον πόλεμο, απ’ αυτή θα…νικηθώ!

Γνωρίζοντας πως ο θεός ποτέ δεν κάνει λάθη,
δια της ατόπου απαγωγής, απέκλεισα να πλάθει,
ο τελειότατος θεός μιαν ατελή… ζεβζέκα
και φως φανάρι απέδειξα ποιος πλάθει τη…γυναίκα!

Αυξάνω μεγαλώνοντας τη γνώση,
αλλ’ όσο κατακτώ καινούργια ύψη της,
βρίσκομαι πιο πολύ εν απογνώσει,
γιατί άλλο τόσο αυξάνεται η…θλίψη της!