Ποιήματα

Απ’ το γενικό κανόνα προσπαθώ για να ξεφύγω,
αλλά δεν τα καταφέρνω και με τυραννάει λύπη,
γιατί το πολύ σαν έχω χαίρομαι μονάχα… λίγο
κι υποφέρω για το λίγο, που απ’ το πολύ μου… λείπει!

Το κράτος, αφού πάτωσε πια στην οικονομία,
φρούδες ελπίδες συντηρεί κι εκείνες μήνα-μήνα!
Αλλ’ ο θυμόσοφος λαός λέει την παροιμία:
«Όποιος μ’ ελπίδες τρέφεται, πεθαίνει από…πείνα!»

Μη φοβάσαι με τη σκέψη σου κουτέ
πως μια μέρα η ζωή σου θα τελειώσει,
μα να τρέμεις με τη σκέψη πως ποτέ
δεν την έζησες και σου ’χει πια…παλιώσει!

Ό,τι στη ζωή έχω ελπίσει
σπάνια το έχω ζήσει,
ενώ πιο συχνά το είδα
όταν χάνω την…ελπίδα!

Τις καρδιές τις γυναικείες και τα μυστικά τους βάθη
όσα χρόνια προσπαθούσα τίποτα δεν είχα μάθει,
ώσπου βρήκα τ’ αντικλείδι που ταιριάζει στις ζεβζέκες
και μαθαίνω τις γυναίκες…απ’ τις άλλες τις γυναίκες!

Οι νόμοι της εξέλιξης μάς άλλαξαν πολύ
που την ελπίδα πουθενά δε βρίσκω ν’ ακουμπήσω,
γιατί, ενώ μπροστάρηδες μπαίνουν αγνοί τρελοί,
ηλίθιοι τα μπόσικα τούς σκάβουν…από πίσω!