Η ποίησή μου Είναι η ποίησή μου η πονηρή απόπειρα να βάψω, Θε μου, όταν με βρίσκουν δύσκολοι καιροί, με χρώματα το σώμα του...ανέμου!
Εκ του ασφαλούς Μες στη ζωή, όπου βρεθώ και να 'μαι, ποτέ τους πειρασμούς δεν τους φοβάμαι κι αυτοί πολύ με σέβονται, που απλώς είμαι από τη φύση μου...δειλός!
Μυστήριο Όποια γυναίκα, βρε παιδιά, είδα στον κόσμον όλο, πριν να μου δείξει την καρδιά μου έδειξε τον...κώλο!
Ο παραπονιάρης Τι παραπονιέσαι Αντώνη κι από πάνω απαυδείς; Αφού σήκωσες τη σκόνη τι περίμενες; Να...δεις;
Επιλεκτική όραση Ποτέ γυναίκα, όσα και να πράττω, τρέχοντας πεθυμιές της να προκάνω, να της προσφέρω έτοιμες στο πιάτο δεν είδε, γιατί βλέπει όσα δεν κάνω!