Ποιήματα

Όσες φορές κι αν έχω δει πολιτισμού μνημείο,
σας λέγω μετά πλήρους σοβαρότητας,
τόσες φορές μου φάνηκε αναφοράς σημείο,
ατέρμονης ανθρώπου...βαρβαρότητας!

Για τα λάθη σου, που κάνεις συνεχώς,
συμβουλές ενώ σου δίνω, εσύ κάποια
δεν κρατάς, μα τις...τινάζεις δυστυχώς
ίδια, όπως το νερό τινάζει...η πάπια!

Όταν από τον ύπνο σου ξυπνάς,
να εξηγείς τα όνειρά σου μεριμνάς,
αλλά σαν είσαι ξύπνιος δε θυμάσαι,
να εξηγείς τι βλέπεις και...κοιμάσαι!

Στη ζωή το μπέρδεμά μου δίχως άλλο
είναι αυτό που με δυο στίχους θα σας πω:
Σαν οι άλλοι μ' αγαπούν δεν αμφιβάλλω,
ν' αμφιβάλλουν αν εγώ τους αγαπώ!

Τι θέλεις και τηλεφωνείς κάθε πέντε λεπτά
και μου έσπασες τα νεύρα μου με το “που είσαι τώρα;!”
Δεν βλέπεις το ρολόι σου, πως είναι μόνο επτά,
ενώ κλεισμένο ραντεβού έχουμε...πριν μια ώρα;

Περίσσεια περιφρόνηση, για να τη σπαταλήσω
στην αφεντιά σου μοναχά, δεν έχω και τρομάζω
το τσούρμο των ομοίων σου που 'ρχεται παρά πίσω,
και πως δε θα 'μαι δίκαιος, όταν σας τη ...μοιράζω!