Η διαμάχη Μου δέθηκε σαν κόμπος το στομάχι! Πως δένονται τα δάχτυλα σε γρόνθο; Κι έγινα θεατής σε μια διαμάχη, όσων γνωρίζω με αυτά που…νιώθω!
Η αρένα Μη δείχνεις τις πληγές σου στον καθένα! Τα σαρκοφάγα ψάχνουν…ευκαιρίες! Κι αν μυριστούν το αίμα στην αρένα, αμέσως θα πλακώσουν…καρχαρίες!
Το σήμερα Ας μη το λησμονήσουμε ποτές, το σήμερα για μας είναι το παν, το ξέρουμε μας ξέχασε το χτες και τ’ αύριο δε μας γνωρίζει…καν!
Ο αμαρτωλός Ξέρω πως είμαι αμαρτωλός, μα δε μετάνιωσα ποτές, γιατί άγιους «υποκριτές» γέμισε ο κόσμος…εντελώς!
Τα χρόνια Πριν πέσουν στα μαλλιά τα χιόνια, όσοι γνωρίζουν πώς να ζήσουν, ποτέ δε μέτρησαν τα χρόνια. Κάνουν τα χρόνια να…μετρήσουν!