Ποιήματα

Είμαστε μες στη μέση στο τριώδιο
και με ρωτάει μια βραδιά ένας ξένος:
“Την ηλικία σου”, μου λέει, “και το ζώδιο”
κι άντε να πω σαράντα και...παρθένος

Πήρα χιλιάδες δρόμους παγανιά,
να βρω για μένα σύζυγο καλή
και ψάχνοντας της γης κάθε γωνιά
βρήκα η γη πως είναι...στρογγυλή!

Με το γάμο έχασα το θάρρος,
που 'χα πριν από την παντρειά,
γιατί με γονάτισε το βάρος
από μια γυναίκα...ελαφριά!

Κάποιος που δε μου γέμιζε το μάτι
κι ήταν τσαντίλας μονομιάς ηρέμησε,
όταν στο πρόσωπο με χτύπησε με κάτι
και μου έπρηξε το μάτι και το...γέμισε!

Είπα, θα ξαναπάω στα γυμναστήρια
μήπως και βρω τη φόρμα μου, κι ο μάπας,
η σύζυγός μου με κοιτάει μυστήρια
και λέει: “Στο βάθος είναι της...ντουλάπας!”

Ο χρόνος θεραπεύει σχεδόν το καθετί,
γι αυτό καθένας από μας θα πρέπει ένα μόνο,
να κάνει μέχρι τη στιγμή που θα θεραπευτεί:
Στο χρόνο περισσότερο πάντα να δίνει...χρόνο!