“Σαν στο σπίτι σας!”, μου λέγαν, όλοι στο εξάστερο
ρεσεψιονίστ και μπάρμαν, μα την έκανα λαχείο,
όταν γύρισα στο σπίτι και μ' ένα τρόπο ξάστερο,
μου λέγαν τι το πέρασες εδώ...ξενοδοχείο;
Ψήφισαν ασφαλιστικό καινούργιο στη βουλή,
που για να βγω στη σύνταξη θα πρέπει να γεράσω,
όμως αυτό μπορώ να πω ποσώς μ' απασχολεί,
γιατί προτεραιότητα είναι...δουλειά να πιάσω!!
Μικρό-μικρό μ' αρρώστησε ο παιδικός κοκίτης
κι ο έρωτας μ' αρρώστησε μεγάλο σοβαρά
κι όλο μου λέει η μάνα μου: “Σ' έβαλε στο βρακί της!”
κι εγώ να πρέπει να της πω: “Ρε μάνα, δε...φορά!”
Όλοι γνωρίζουμε καλά πως όταν ταξιδεύει
το φως τον ήχο ξεπερνά και τρέχει γρηγορότερα
κι αποτελεί εξαίρεση βλάκας σαν ρητορεύει,
που εμένα τα λαμπάκια μου ανάβουνε...αργότερα!
Πέντε χιλιάδες Έλληνες φυγάδευσαν το χρήμα
των αποταμιεύσεων εδώ κι εκεί - τι κρίμα! -
κι όπου κοιτάξεις γύρω σου θα δεις με μια ματιά
το μαύρο χρήμα το 'φαγε η μαύρη...ξενιτειά!