Αυτοσαρκασμοί

Αυτοσαρκασμός

Των στίχων μου τη συγγραφή
τίμησαν κατά κόρον
οι δυο μου γυναικαδελφοί
με τις στρατιές των…σκόρων.

Απόκοντα κι οι…ποντικοί
και τσούρμο οι…αρουραίοι
γευμάτιζαν κι οι λυρικοί
τους φαίνονταν ωραίοι.

Μυών και σκόρων η πληθύς
με…τίμησε! Επομένως
αισθάνομαι…μυοπαθής
και…σκοροφαγωμένος!

Ζωή

Ποτέ μου τη ζωή δεν την αρνήθηκα,
κι ας βλέπω πουθενά πως δε με φθάνει,
αφού μία φορά μόνο γεννήθηκα
και χίλιες, πριν πεθάνω, έχω…πεθάνει!

Γερός... γέρος!

Σα διαβατάρικο πουλί ξεπέρασα το θέρος
και στο χειμώνα έφθασα! Μα πώς περνά ο καιρός;
Αχ! Μ’ ένα παρατονισμό πάνω στη λέξη γέρος,
να γύριζα, στην άνοιξη της νιότης μου, γερός!

Σύγχρονα δείπνα

Πρόσφατα με προσκάλεσαν στο δείπνο του Καυκά
και στίχους μου όσο απήγγειλα σατιρικής ποιήσεως,
τόσα πολλά με σέρβιραν, φαγιά, ποτά, γλυκά ,
που τελικά μ’ εξόντωσαν δια της…περιποιήσεως!

Αναρριχήσεις

Θαρρώ πως ο Πολύδωρας, υπό το κράτος σύγχυσης,
είδε τη σιδερογροθιά σαν…κρίκον αναρρίχησης,
αλλά καθώς την πάτησα παρά του αρμοδίου,
ορειβατώ προς τη Βουλή, δια μέσου της…Σταδίου!

Μονά – ζυγά

Μου λείψανε δυο – τρεις εχθροί
κι ευθύς κατέστη δήλον,
πως είμαι, πλέον, φαβορί
για…έρμαιον των φίλων!