Άνθρωπε, σκέψου το καλά, πως ό,τι και να κάνεις,
την ευτυχία δε θα βρεις, όσο κι αν τη γυρεύεις,
γιατί δεν είναι ο σταθμός, όπου μια μέρα φτάνεις,
αλλά ο τρόπος, που κοιτάς, οσάκις ταξιδεύεις!
Βρήκα τη σπίθα! Φύσα τη να βάλουμε φωτιά!
Μαζί να κατακάψουμε, όπου υπάρχει τ’ άδικο.
Αλλιώς μοιραίοι με σκυφτή και μέση και ματιά
θα ζούμε χατζηαβάτηδες με το μυαλό ραγιάδικο!
Κούφος συνάμα και κουφός και οιονεί παρών,
άχρηστε, σε κορόϊδεψαν οι μάπες και τα μπρόκολα
κι άχνα ποτέ δεν έβγαλες κι οι στάχτες των καιρών
πνίξαν πασπάλη τα μυαλά και πάμε τα πισώκωλα!
Όσάκις συλλογίζομαι πώς να διαχειριστώ
τα λιγοστά μου έσοδα, τρομάζω και κιοτεύω
από τη βεβαιότητα ότι το λιγοστό
πληθαίνοντάς το, τελικά το… απολιγοστεύω!