Ποιήματα

Απ’ το σκοτάδι σ’ έβγαλα στα φώτα
και είχα κι άλλα τόσα να σου δώσω,
αλλά εσύ μου έκλεισες την πόρτα,
γι αυτό κι εγώ θα σε…διπλοκλειδώσω!

Όλα, λένε, είναι μέσα στο μυαλό,
αλλά εγώ που είμαι πνεύμα φεγγοβόλο
παρατήρησα σε κάθε στρουμπουλό,
στις γυναίκες, κυτταρίτιδα στον…κώλο!

Πιο παλιά μας κυβερνούσανε τα τζάκια,
αλλά χρόνους μας αφήκαν, γεια χαρά τους,
κι έτσι τώρα μ’ αναμμένα τα μπατζάκια
του λαού, μας κυβερνούν τα…κούτσουρά τους!

Ψάχνω για μαθηματικό που να μπορεί
και μ’ άριστα απ’ τα πανεπιστήμια,
στο πρόβλημα τη λύση να μου βρει:
Πόσο μας κάνει το "φτωχιά πλην…τίμια!"

Χάθηκε κάποια μέρα η κυρά μου,
που είχε βγει για ψώνια κι αδυσώπητα,
της είπα: «Δε μας το ’λεγες, χαρά μου,
πιο πριν να’ χουμε φτιάξει…Φανουρόπιτα!»

Σε παρότρυνα ν’ ανέβεις στην ψηλότερη κορφή,
όλο τον κόσμο για να δεις με τα δικά σου μάτια,
όμως σ’ αυτή σκαρφάλωσες για να καταγραφεί,
πως όλοι σε κοιτάζουνε, πληβείοι και…παλάτια!