Στο Γιάννη προξενεύανε νύφη, που να τ’ αρέσει.
αλλά καμιά δεν τ’ άρεγε κι έλεγε: «Να μου μένει!»
Ίσαμε δέκα προξενιά, θα χάλασε στη δέση!
Και διάλεγε-ξεδιάλεγε, πήρε…ξεδιαλεγμένη!
Για τρεις με τέσσερις χρονιές, σε νύχτες αξημέρωτες,
κρατούσαμε τα χέρια μας δεμένα με τους έρωτες!
Αλλά, προτού συμπληρωθούν ακόμα δυο εξάμηνα,
κρατούσε ο ένας τ’ αλλουνού τα χέρια γι’… αυτοάμυνα!
Η κυρά μου δεν ακούει όσο και να της μιλώ,
αλλά βρήκα κάποιο κόλπο, που την κάνει να προσέχει.
Ψεύτικα λαγοκοιμάμαι, κάλπικα…παραμιλώ,
ώσπου σκύβει αυτιασμένη και ν’ ακούσει απαντέχει!