Ποιήματα

Μετά θάνατον

Από του γεννησιμιού τους οι ανθρώποι δοκιμάζουν
τις επίγειες… κολάσεις κάθε μέρα, συνεχώς
κι οι θρησκείες παραδείσους για τo…μέλλον ετοιμάζουν,
μετά θάνατον, που λέμε, κι ούτε καν στα…προσεχώς!

Μεταμέλειες

Δε γνοιάζομαι κι ας πέρασαν εξήντα τόσοι χρόνοι,
αλλά πολύ μ’ ανησυχεί στην ωριμότητά μου,
που της ζωής μου η τροφός μ’ ανάθρεψε γλαρόνι
κι έφαγα, μεγαλώνοντας, την παιδικότητά μου!

Παροχές

Σε τάξεις χειμαζόμενες κυρίως και φτωχές
άρχισαν προεκλογικές καινούργιες παροχές!
Κι ακόμα δεν ξυπνήσαμε να πάρουμε χαμπάρι
πως τάζουν σκύλου…άχυρο και κρέας στο…γομάρι!

Το μη χείρον

Αυτολεξεί μας δήλωσεν ο Βύρων:
«Ως υπουργός…εκτίω τιμωρία!».
Κι έτσι, επαληθεύτηκε πως χείρον
είναι της τιμωρίας η…μωρία!

Τ’ αμελέτητα

Ενώ μας κυβερνούσανε «σεμνά και ταπεινά»
κι ο χειμαζόμενος λαός ζητούσε τ’ απαραίτητα,
καθέτως οι αρμόδιοι του ’δειξαν, τότε…να!
Και παίρνοντας τα ομόλογα του αφήκαν τ’…αμελέτητα!

Απορία

Πόρτες μου ’ κλεισαν στα μούτρα,
αλλά δεν μπορώ ν’ αντέξω,
που δε μου χωράει στην κούτρα
ποιος εκλείστηκεν… απ’ έξω!