Ποιήματα

Παρακμή

Της χώρας μου την παρακμή
βιώνω απελπισμένος,
γιατί περιποιεί τιμή,
όπου…ατιμασμένος!

Του…Πρωθυπουργού

Αποκαλούν τη χώρα μας αλλιώς και…Ψωροκώσταινα,
αλλά μ’ αυτά που γίνονται παντού, σ’ όλα τα πόστα,
να λέω στον Πρωθυπουργό ποτέ μου δε θ’ απόσταινα
ν’ αλλάξει και να λέγεται κράτος του…ΨωροKώστα!

Ζωή

Ποτέ μου τη ζωή δεν την αρνήθηκα,
κι ας βλέπω πουθενά πως δε με φθάνει,
αφού μία φορά μόνο γεννήθηκα
και χίλιες, πριν πεθάνω, έχω…πεθάνει!

Αμπέλι…ξέφραγο

Η κρατική ασφάλεια και δημοσία τάξη
αδυνατεί το έγκλημα στη χώρα, να πατάξει.
Κι εκ των παθόντων πολιτών και ταλαιπωρηθέντων
των μνημοσύνων φτιάχνονται, σύλλογοι…ληστευθέντων!

Ασφαλιστικά

Όλες οι ασφαλιστικές του κόσμου εταιρείες
καλύπτουν κίνδυνο πυρός και όμοιον θαλάσσης
και παντελώς ακάλυπτο - μην πάθουν αβαρίες! –
από γυναίκας κίνδυνο, γιατί είναι…άλλης κλάσης!

Για την…Ειρήνη

Μέγα ξέσπασε κακόν
μεταξύ δυο σερνικών.
Έχθρα, πόλεμος και μήνις,
για τα μάτια της…Ειρήνης!