Πολιτική Σάτιρα

Κάθε μικρός πολιτικός,
δυναμικά κι ακμαία,
εκφράζει πάντα ειδικώς,
αγάπη στη…σημαία!

Το κράτος, αφού πάτωσε πια στην οικονομία,
φρούδες ελπίδες συντηρεί κι εκείνες μήνα-μήνα!
Αλλ’ ο θυμόσοφος λαός λέει την παροιμία:
«Όποιος μ’ ελπίδες τρέφεται, πεθαίνει από…πείνα!»

Πανωγόμι στου λαού το υποζύγιο
βάζουν ό,τι νους ανθρώπου θα σκεφτεί
και πονούν κορμί κι οπλές απ’ το μαστίγιο
κι απ’ τον κατ’… ευφημισμό πεταλωτή!

Ενταύθα κείται ο Ασημάκης,
του Γιάννη του Μαραμαθά,
που βγήκε βουλευτής τετράκις
με τη δυναμική των... «θα»!

Τo Μάρτη μήνα καθεμιάς ομάδας ευπαθούς
οι κλέφτες περικόψανε και δώρα και μισθούς.
Και φώναξα προς το λαό, που ξέσπασεν οργίλα:
Γδάρτης και διαμαρτύρεσθε; Κόψτε της…Φώτως ξύλα!

Λένε οι απαισιόδοξοι πως από την κομπίνα
της μίζας και της αρπαχτής φτάσαμε στο κακό,
να γουργουρίζουν οι κοιλιές από μεγάλη πείνα,
πράγμα που εγώ το θεωρώ πολύ…ορεκτικό!