Ποιήματα

Όταν κλέβει λωποδύτης
τσέπη από το διπλανό,
στρέφει σαν αγιορείτης
και κοιτά τον…ουρανό!

Τα σκάνδαλα, δια νόμου, κουκουλώνονται,
για να γλιτώνει κάθε…φαταούλας,
αλλά με νόμο θα ξεκουκουλώνονται,
οι νεαροί στη μάχη της…κουκούλας!

Τα μέλη της Κυβέρνησης αγεληδόν, σα…βόδια,
ομού μετά των βουλευτών σαν τό ’βαλαν στα πόδια,
από την εξουσία τους μ’ αφήκαν ορφανό!
Κι άντε να γράφω σάτιρα στ’ απέραντο κενό!

Κράτησε τ’ όνομά της και το σήμα
κι αφού την εξυγίαναν ανδράποδα,
η Ολυμπιακή θα μπει στο μνήμα
και τα…ραδίκια θα κοιτάζει ανάποδα!

Αρχίσαμε το βερεσέ και βγήκαν τα δεφτέρια.
Συνταξιούχοι κι άνεργοι, στενάζουν…ψωμοζήτες
κι ευαίσθητο το κράτος μας, με γαλαντόμα χέρια,
στέργει και χρήμα με ουρά, δίνει στους…τραπεζίτες!

Άριστος λεν πως είσαι χειρουργός
μα γάντι σου ταιριάζει το…χειρούργος
παροξυτονισμένο, που εναργώς
κλίνεται ίδια πάνω στο…κακούργος!