Το…ψάρεμα Δόλωσα στο αγκίστρι μου τη μετριοφροσύνη, την πετονιά μου πέταξα και των γνωστών και ξένων, ως που στο τέλος ψάρεψα χωρίς καμιά βιασύνη, απ’ όλους τα εγκώμια μετά πολλών…επαίνων!
Αρρώστιες Σήμερα πιστεύουν όλοι και συνείδηση έχει γίνει, του ασθενή το πορτοφόλι την αρρώστια…παρατείνει!
Καλή χώνεψη Αυτή τη συλλογή σου που μου δώρισες, στην ονομαστική μου τη γιορτή, μάσησα, ξαναμάσησα. Τι απόρησες; Ναι, χώνεψα μονάχα το…χαρτί!
Ντροπή Αυτούς που με θαυμάζουν αγαπώ, αλλά - χωρίς ντροπή! – λοξοκοιτάζω εκείνους που τ’ αξίζουν να τους πω, πολύ σας αγαπώ και σας θαυμάζω!
Οιηματίας Από την έπαρσή σου τελικά αλάφρυνες! Για δες πώς σε σηκώνει! Καθώς είσαι φτιαγμένος με υλικά τ’ αέρα, που τη φούσκα σου…φουσκώνει!