Ποιήματα

Παπαδίστικα

Μιλούν οι ρασοφόροι στο κοινόν
για ζωντανές ψυχές των πεθαμένων,
ενώ μπροστά τους έχουν δεδομένον
πλήθος νεκρές ψυχές των…ζωντανών!

Η…χαζή

Μπράβο! Μπράβο! Ευανθία,
μπήκες στη ζωή με φόρα!
Σκαρφαλώνεις στην…ευθεία,
περπατάς στην…ανηφόρα!

Ζωή χωρίς…ζωή

Δεν τρως, δεν πίνεις, δεν καπνίζεις
κι απ’ τις γυναίκες…απεργείς,
ωσάν να μας διατυμπανίζεις
πως θα πεθάνεις…υγιής!..

Μα, λίγο πριν απ’ το ταξίδι
το τελευταίο να κινήσεις,
θα έχεις μετανιώσει, ήδη,
που έζησες χωρίς να…ζήσεις!

Διακόπτης

Ούτε πρότασης αρχή θα ξαναπώ,
στη γυναίκα μου, γιατί (καλά και σώνει)
μη γνωρίζοντας της γλώσσας το ρεπό,
τις προτάσεις μου μισές…αποτελειώνει!

Κυνήγι και ψάρεμα

Όταν ακούσεις κυνηγός
γυναίκα πως γυρεύει,
να ξέρεις ότι ο…λαγός
τον κυνηγό…ψαρεύει!

Κυνήγι και θήραμα

Η γυναίκα τη σκιά τ’ ανδρός θυμίζει.
Όσο αυτός την κυνηγά, τόσο δρομίζει.
Αλλά, μόλις σταματήσει το κυνήγι,
κυνηγά τον κυνηγό, μην της…ξεφύγει!